آرنوفسکی در فیلم «مادر» به قدری دچار محتوازدگی و نمادبازی می‌شود که نه تنها تکنیک‌های سینمایی را فراموش می‌کند بلکه از تمامی حد و مرزهای انسانی برای خلق اثرش می‌گذرد.