ژورنال نویسی برای آرامش روح و روان
با نوشتن، خود را از شر افکار آزاردهنده رها کنید.
در چند سال اخیر، ژورنالینگ یکی از آن دسته کارهایی‌ست که هیچ‌گاه از برنامه‌ی روزانه‌ام، کنارش نمی‌گذارم. چرا که ژورنال‌نویسی به من کمک می‌کند تا افکار و ذهنم را آرام کرده و تصمیم‌گیری‌های درستی با توجه به شرایطم داشته باشم؛ این کار شناخت جامعی از خودم، افکارم، زندگی و آینده‌ام به من داده است.
همچنین ژورنالینگ باعث شده‌است که رابطه‌ی سالمی با خودم و سلامت روانم داشته باشم و بسیاری از مشکلاتم را التیام دهم. این مسیر چند ساله، فراز و نشیب‌های بسیاری داشته و خیلی وقت‌ها نوشتن برایم بی‌معنی بوده‌است ولی در نهایت، ژورنال نویسی چیزی‌ست که مرا از نشخار فکری رها کرده است.
ژورنالینگ به معنای نوشتن عمیق از احساسات و افکار است. می‌تواند این نوع تخلیه‌ی احساسات و افکار، بر روی کاغذ باشد و یا حتی می‌تواند به صورت ضبط صدا صورت بگیرد. این کار کمک شایانی به سلامت روان شما می‌کند.
در وهله‌ی اول باید اشاره کنم که اگر شما فکر می‌کنید مشکلات روحی شما چیزی فراتر از یک اختلال وسواس فکری ساده است، اولین و بهترین پیشنهاد برای شما مراجعه به روانشناس است. ولی اگر به هر دلیل انتخاب شما روان‌درمانگر نیست، ژورنالینگ جایگزین خوبی‌ست.
ژورنالینگ به من کمک کرده است که با توجه به داشته‌ها، استعدادها، شانس‌ها و شرایط محل زندگی و خانواده‌ام، یک تصویر درست درباره‌ی زندگی حال و آینده‌ام داشته باشم. چون به جای بال و پر دادن به فکرهای بی‌معنی که در سر داشتم، واقعیت‌ها را روی کاغذ آورده و به یک الگوی مناسب زندگی خودم رسیده‌ام.
نوشتن می‌تواند درد و ناراحتی که در زمان حال تجربه می‌کنیم را به کمترین حالت ممکن تبدیل کند. بیشتر مواقع، وقتی چیزی که آزاردهنده است را روی کاغذ می‌آوریم، متوجه می‌شویم آن‌قدرها هم که فکرش را می‌کردیم وحشتناک و دردناک نیست.
باید اول از همه بدانیم که چطور باید شروعش کرد؟!
از کجا باید ژورنال نویسی را شروع کرد؟
اولین کاری که نیاز است برای آن تلاش کنید، شروع به نوشتن است. لازم نیست که شما قلم یک نویسنده‌ی معروف را داشته باشید تا در ژورنال‌نویسی موفق شوید، تنها کافی‌ست که یک دفتر و خودکار برای خود جدا کرده و شروع به نوشتن کنید. راه‌های ساده‌تری مثل دفترچه یادداشت تلفن همراهتان هم وجود دارد که ژورنال کردن را می‌تواند برای شما آسان‌تر کند.
ژورنالینگ برای هر شخصی، می‌تواند یک روند مختص خودش را داشته باشد. برای من، روش‌های کلاسیک، همیشه جواب می‌دهند. من دوست دارم که یک دفتر ۳۶۵ صفحه‌ای در آخر هر سال در دست داشته باشم و بتوانم ژورنال هر روز را در آن مشاهده کنم. پی‌بردن به این‌که کدام روش ژورنال کردن مختص من است، اصلاً کار سختی نبود. تنها کافی بود که چند هفته وقت بگذارم و راه‌های مختلف را امتحان کنم و پیشنهاد می‌دهم که شما نیز همین کار را تکرار کنید.
یکی از راه‌های ساده‌ی ژورنالینگ به این صورت است که باید از یک نقطه، از یک اتفاق و از یک روایت شروع کنید و سپس بُعدهای مختلفی از آن را کشف کنید. برای مثال اگر درباره‌ی یک رویداد نگران و استرسی هستید، در وهله‌ی اول، آن رویداد را برای خود توضیح دهید. در ادامه اتفاق‌هایی که ممکن است بیفتد را برای خود باز کنید و به یک نقطه‌ی پایان برسید. راه‌حل را بررسی کنید، اتفاقات غیرمترقبه را در نظر بگیرید و در این میان به اتفاق‌های خوب و شانس‌هایی که ممکن است با شما یار باشد نیز توجه کنید. در نهایت می‌بینید که آن رویداد آن‌قدرها هم نگران کننده و استرس‌زا نیست؛ حداقل می‌توانید اوضاع را در دست گرفته و بهترین تصمیم‌ها را بگیرید.
ممکن است که شما برای یک اتفاق خاص نیاز به ژورنال کردن نداشته باشید. بلکه این اتفاقات ساده‌ی روزمره است که ذهن شما را درگیر کرده است. مثل گم کردن هدف، یا گم کردن چیزهایی که باید بابتشان خوشحال باشید. در این مواقع می‌توانید یک سری سؤال‌های از پیش تعیین شده را جواب دهید و در کمتر از چند هفته، شاهد تأثیرات آن روی زندگی خود باشید.
تعدادی از این سؤال‌ها که من برای شروع از آنها استفاده کرده‌ام، عبارتند از:
- چه کارهای ناتمامی دارم؟
- بزرگترین ترس من چیست؟
- تا به الان کاری انجام داده‌ام که باعث شده باشد، از خودم ناامید شوم؟
- وقتی به آینده‌ام فکر می‌کنم، چه چیزی مرا بیشتر از همه ناراحت می‌کند؟
- اگر می‌توانستم به عقب برگردم، به خود سابقم چه می‌گفتم؟! برایش یک نامه بنویسید.
- اگر الان می‌توانستم هر نقطه‌ی جغرافیایی که دلم می‌خواهد باشم، کجا را انتخاب می‌کردم؟
- بهترین تصمیمی که تا به حال گرفته‌ام چه چیزی بوده است؟
- کسی در دنیا هست که نیاز باشد من او را ببخشم؟!
- انسانی هست که نیاز باشد من او را از زندگی‌ام حذف کنم؟!
- من رازدار خوبی هستم؟
- دوست بچگی‌هایم چه تأثیری روی کسی که الان هستم گذاشته‌است؟
- اتفاقی که امروز مرا خوشحال/ناراحت کرده‌است، به من چه چیزی یاد داده؟
ژورنال پنج دقیقه‌ای یکی دیگر از روش‌های ژورنال نویسی‌ست که شما باید به سؤال‌های یکسانی هر روز جواب دهید. این ژورنال شامل پنج سؤال است که سه سؤال آن مخصوص صبح و دو سؤالش مخصوص شب است. زمانی که باید برای پاسخ دادن به سؤال‌ها بگذارید، در هر وعده‌ی صبح و شب، تنها پنج دقیقه است؛ همین باعث شده است که این نوع ژورنال بسیار محبوب باشد. چرا که وقت کمی از افراد را درگیر می‌کند و سؤال‌هایی که پرسیده می‌شود بسیار عمیق و کمک کننده است.
سؤال‌هایی که صبح باید از خود بپرسید و جواب دهید:
- برای چه چیزی امروز قدردان هستم؟
- امروز چه حسی دارم؟
- چه چیزی می‌تواند امروز را پر از انگیزه سازد؟
دو سؤالی که در انتهای روز باید به آنها پاسخ دهید عبارتند از:
- پر رنگ‌ترین اتفاقات امروز چه چیزهایی بوده است؟
- امروز چه چیزی یاد گرفته‌ام؟
یکی از بهترین درس‌ها برای انسان‌ها، درس‌هایی‌ست که به طور طبیعی از زندگی خود تجربه‌شان کرده‌اند. انسان در اغلب مواقع فراموش می‌کند که چه درسی از کاری که کرده‌است گرفته و بهتر است که هر چند وقت یک‌بار، آنها را مرور کند تا از تکرار دوباره‌شان جلوگیری شود.
یکی از کارهایی که عموم مردم انجام می‌دهند و من به شما نیز پیشنهاد می‌کنم؛ خواندن ژورنال‌های گذشته‌ی خود است. ممکن است شما نیز این موضوع را تجربه کرده باشید که دغدغه‌های یک سال، شش ماه و یا حتی یک ماه قبلتان، در مقایسه با دغدغه‌هایی که در این لحظه دارید، بسیار سطحی به نظر برسند و یا برعکس.
ژورنالینگ به شما کمک می‌کند تا علت احساسات منفی و بد خودتان را پیدا کنید، بفهمید دقیقاً از آینده‌ی خود چه می‌خواهید و در بیشتر مواقع کمک می‌کند به پذیرش برسید. پذیرش یکی از مراحل مهم برای فراموشی و گذر از اتفاقات دردناک زندگی‌ست و ژورنال‌نویسی کمک شایانی به این اتفاق می‌کند.
برای شروع تنها کافی‌ست که همین الان اقدام کنید و کم‌کم آن را تبدیل به یک عادت دلچسب کنید.
نظر یا دیدگاه خود را، راجع به این نوشته در این محل درج نمایید.