چرا باید به روان درمانگر مراجعه کنیم؟

بارها شده که احساس کردیم باید با کسی حرف بزنیم، بارها احساس کردیم که قادر به توضیح احساسات و هیجانات و افکار خود نیستیم، بارها به خود قبولاندیم که «خوبم» درحالیکه خوب نبودیم و هزاران بار به این فکر کردیم که “آیا باید به روانشناس یا روان‌ درمانگر مراجعه کنم؟”. 

پاسخ ما به این سوال این است : بله! هزاران بار بله!!

 در این مقاله قصد دارم به شما علت پشت این «بله» محکم را بگویم. 

۱- در روان‌ درمانی، پذیرش خود و دیگران برای ما آسان‌تر می‌گردد!

احتمالاً همگی ما بارها این جملات را شنیدیم یا حتی آنها را بر زبان آوردیم:

+ ای کاش رئیسم نحوه‌ی مدیریت رو بلد بود! 

ـ  من دوست دارم پدرم مثل پدرهای بقیه باهام برخورد کنه!

× از اینکه اینجا به دنیا اومدم خسته‌ام و نمی‌تونم دیگه تحمل کنم!

‍٪ همسرم خیلی فوتبال می‌بینه و با من حرف نمی‌زنه!

جان فردریکسون، از روانشناسان برتر عصر امروز این‌گونه می‌گوید : پذیرفتن آرزوهایمان ساده‌تر از پذیرفتن واقعیت است.

خوب به این جمله فکر کنید، سپس بار دیگر جملات بالا را بخوانید. شاید ساده به نظر برسد اما، ما هر روزه به دنبال تغییر واقعیت هستیم و در این مسیر، به آرزوها و انتظارات خود بهای بیشتری نسبت به واقعیت می‌دهیم. این امر سبب می‌شود تا در یک لوپ یا چرخه‌ی ناکامی حاصل از تضاد خواسته‌هایمان با واقعیت قرار گیریم و هر روز رنج بیشتری را متحمل شویم. در پروسه روان‌ درمانی یاد می‌گیریم که واقعیت را، هر چند تلخ و تحمل ناپذیر، بپذیریم. واقعیت این است که مدیر شما سبک خود را دارد و احتمالا به دنبال یادگیری نحوه‌ی صحیح مدیریت نخواهد رفت و شما با تمرکز کردن بر این موضوع، فقط و فقط کار را برای خود سخت‌تر می‌کنید درحالیکه می‌توانید با این واقعیت رو به رو شوید. می‌توانید مدیر خود را آنطور که هست بپذیرید و از این مهم‌تر، خود را بپذیرید. می‌توانید بپذیرید که آستانه‌ی تحمل شما کم‌تر از آن است که بتوانید با چنین فردی به کار ادامه دهید و تصمیم بگیرید که کار را رها کنید. همه چیز به شما بستگی دارد. این یک واقعیت است. آن را بپذیرید. در اینجاست که روان درمانی به شما مهم ترین کمک را می‌کند، شما در جلسات پی در پی به واقعیت خود پی می‌برید و با پذیرش خود، پذیرفتن دیگران را نیز فرا می‌گیرید.

۲- روان درمانی به ما اجازه می‌دهد احساسات واقعی خود را بروز دهیم بدون تجربه‌ی هیچ عذاب وجدانی!

تاکنون اتفاقی افتاده که احساسات شما را درگیر کند ولی به خود اجازه ندهید که آنها را بروز دهید؟ 

شاید برای شما هم اتفاق افتاده باشد که به ناگه، متوجه هجوم حجم عظیمی از احساسات شده باشید اما نتوانید به هر دلیلی آنها را بروز دهید!

اتاق درمان، مکانی امن برای تجربه تمامی احساسات شماست؛ حتی احساساتی که خودآگاهانه مانع بروز آنها می‌شوید. 

روان درمانگر به شما کمک می‌کند تا بدون هیچ شرمی، نفرت خود را از صمیمی‌ترین دوست خود بیان کنید، او در کنار شماست وقتی مرگ برادر یا خواهر خود را با صدای بلند آرزو می‌کنید. در این اتاق می‌توانید جیغ بزنید و فریاد بکشید و کسی شما را سرزنش نخواهد کرد. مهم تر از همه، می‌توانید به علت این احساسات پی ببرید. در کنار روان‌ درمانگر، قدم به قدم جلو می‌روید و به چشمه‌ی جوشان این احساسات می‌رسید و برای اولین بار در زندگی‌تان، به خود اجازه آب تنی در این چشمه را می‌دهید. شما در این روند، مهارت‌های جدیدی برای دست و پنجه نرم کردن با احساسات کسب خواهید کرد که تا ابد زندگی شما را تغییر خواهند داد. 

۳- تمامی مسائل شما در اتاق درمان، مهم هستند و هیچ مسئله‌ای، کوچک و بی اهمیت شمرده نمی‌شود!

شاید از تمام شدن خامه شکلاتی گریه کرده باشید، شاید از اینکه در مترو جایی برای نشستن نبوده اذیت شده‌اید، شاید مسیر محل کارتان از خانه دور بوده و هر روز را با فکر استعفا شروع کرده‌اید و هربار این مسائل را مطرح نمودید، دیگران، بی اهمیتی و ناچیز بودن این موارد را به شما یادآوری کرده و آن را سطحی انگاشته‌اند؛ ولی روان درمانگر شما چنین عکس‌العملی نخواهد داشت. در نظر روان درمانگر، هیچ یک از این مسائل کوچک نیستند. او به شما کمک می‌کند تا به تمامی مسائل خود به صورتی عمیق‌تر بنگرید و تمامی تجارب خود را پردازش کنید.

۴- در روان درمانی، به توانایی‌های خود پی برده و آنها را تقویت می‌کنید!

همگی ما توانایی‌هایی داریم که خودمان به آنها واقف نیستیم. چه بسا توانایی‌هایی داریم که حتی آنها را توانایی برنمی‌شماریم! همگی ما توانایی‌هایی داریم که بر آنها تمرکز نمی‌کنیم چرا که مدام در حال مقایسه خود با دیگران هستیم و به جای داشتن استانداردهایی برای خود، با استانداردهای دیگران زندگی می‌کنیم!

روان درمانگر به شما کمک می‌کند تا استانداردهای خود را بدون در نظر گرفتن عوامل بیرونی و نظرات دیگران تعیین کنید. به شما کمک می‌کند تا توانایی‌های خود را ببینید و به آنها افتخار کنید و شما را در تقویت آنها همراهی می‌کند. 

سخن آخر:

با اینکه نظر بنده بر این است که مراجعه به روان درمانگر از بهترین تصمیماتی است که هر فرد می‌تواند در زندگی خود بگیرد، نباید فراموش کنیم که روان درمانی برای همه نیست و به هیچ وجه به همه توصیه نمی‌شود. تجربه‌های افراد مختلف از روان درمانی متفاوت بوده و هیچ یک  قابل تعمیم نیست و نباید بر اساس قضاوت‌های شخصی سایرین به این فرآیند ورود کنیم. روان درمانگر، معجزه نمی‌کند و نباید از وی چنین انتظاری را داشته باشید. روان درمانی تنها زمانی موفق خواهد بود که شما با خواست خود به روان درمانگر مراجعه کرده باشید؛ بدین معنا که تنها زمانی این روند برای شما نتیجه بخش خواهد بود که «خود شما»، بدون هیچ تحمیل بیرونی و بدون هیچ اجبار و توصیه‌ای به آن ورود کرده باشید و بر اساس احساس نیاز فردی خود به این نتیجه رسیده باشید که اکنون، نیاز به کمکِ فردی متخصص دارید. شما می‌بایست با دلایل خود به این فرآیند ورود کنید و به دیگران اجازه ندهید که با دلایل مثبت و منفی خود، شما را از رجوع به روان درمانگر منصرف کرده و یا تشویق کنند.

بهترین تصمیم گیرنده، خود شما هستید. بعد از خواندن این مطلب به صدای درون خود گوش فرا دهید و بهترین تصمیم را بگیرید.